Ela Augustynowicz-Maciejewska

Antyromantyzm

Nie kochać nam, nie marzyć, nie usychać w biegu,
Nie roztkliwiać sie gwiazdą, nie poddawać smutkom,
Nie odpływać od życia, jak łódka od brzegu,
Bo ani życie brzegiem, ani sen jest łódka.

Nie iść nam, niepoprawnym, w ogrody szczęśliwe
Miedzy drzewa, zbyt piękne aby były żywe.
Nie słuchać nam podszeptów, których chce sie słuchać,
Gdy płynie cichy wieczór, gdy noc płynie głucha.

Nie ufać nam melodiom, słyszanym z daleka,
Nie dowierzać księżycom, czarów nie wywlekać,
Nie wczytywać się w ogień, nie szukać w popiele,
Nie kochać nam, nie marzyć, nie tęsknić tak wiele.